Mentale hulp 

 

Je geestelijke gezondheid is even belangrijk

voor je algehele welzijn als je lichamelijke gezondheid

 

Een transplantatie is een gebeurtenis die je leven verandert. Voor zowel jou als patiënt, als je omgeving, is de periode rond de transplantatie een hevige tijd, met veel stress, ongerustheid, veranderingen, ...

 

Meestal is de periode vòòr transplantatie de moeilijkste tijd. Je gezondheid gaat -in afwachting van de ingreep- steeds verder achteruit. Je naasten hebben daarbij meestal een gevoel van onmacht. Ze staan aan de zijlijn en hebben het gevoel niet zo veel te kunnen doen. Zowel jij als zij leven tussen hoop en vrees, heen en weer. Deze aanzienlijke stress kan zowel fysische als psychische gevolgen hebben. Het is belangrijk om deze gevoelens te kunnen uiten, erover te praten met familie, vrienden of hulpverleners.

 

Door te praten over je angsten, twijfels en onzekerheden

kunnen je angstgevoelens afnemen

 

Tegelijk is het krijgen van juiste informatie van kapitaal belang. Vaak hebben je naasten het gevoel niet voldoende geïnformeerd of betrokken te worden door het zorgteam. Ze hebben vele vragen maar durven ze niet altijd stellen. Het is belangrijk -zowel voor jou als voor je naasten- je bij medische consultaties te laten vergezellen door een persoon naar keuze. Dit zowel voor het juist opnemen van informatie als voor het vergroten van de betrokkenheid van jouw naasten.

 

De periode na transplantatie is voor iedereen anders

 

Door een transplantatie kan je dagelijks leven flink veranderen. Zeker als je voor transplantatie lang ziek bent geweest en je je leven daaraan hebt moeten aanpassen. Meestal kijk je als patiënt na je transplantatie sterk uit naar een normalisatie van je leven. Je wil familiale en sociale activiteiten, hobby's, werk, vakanties, hernemen ... Het kan prettig zijn na transplantatie meer tijd en energie te hebben, maar soms vraagt dit ook nog geduld en dosering. Daarnaast kan het ook lastig zijn de vaste structuur van 'ziek zijn', met vaak medische consulten of (be)handelingen verandert en contacten met anderen/zorgverleners hierdoor wegvallen.

 

Het is mogelijk dat je na je transplantatie in een fase van hyperactiviteit belandt of goesting krijgt om allerlei activiteiten uit te oefenen om ‘de verloren tijd in te halen’. Deze nieuwe vitaliteit kan je omgeving in verwarring brengen, omdat ze moeilijk kunnen volgen. 

 

Sommige mensen zijn na transplantatie ook emotioneler dan voor transplantatie. Dit is een normale reactie op een niet-normale situatie, wat een transplantatie tenslotte is. Daarnaast kan ook de medicatie een verandering van gemoed tot gevolg hebben.

 

Een transplantatie kan veel gevoelens losmaken, positieve en negatief. Het is normaal dat je een roetsjbaan van emoties meemaakt. Geef jezelf en de mensen in je omgeving de tijd om te wennen aan de veranderingen die met de transplantatie meekomen.  Blijf met elkaar praten en vraag professionele hulp als je voelt dat je daar nood aan hebt.

 

Hepatotransplant-Gent vzw is bereikbaar indien je met lotgenoten wil spreken